![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmibzAGStV5lx-t8gVyhy9jr9q6w3ve6NlIjrcXytLKkP7WwwE36MSyEDUGjLeaCkgNcRiPzOOp83w3CGPJmg6_35QxLWn0wsi0PIRkoa_27DkE_-3qd28AMCl0aukltYBn_lFvJIk8tA/s320/3584859992_8b3ed6ce70.jpg) |
CAMARO IROC-Z |
Niestety jest to ostatni post o camaro małym zwierzaczku pożerającym mustangi. Trzecia generacja Camaro została wprowadzona na rynek w 1982. Wciąż stosowano w niej należącą do General Motors' platformę podwozia typu F-body. Była to pierwsza generacja Camaro z nowoczesnym nadwoziem typu hatchback oraz z fabrycznymi silnikami na wtrysku paliwa, czterobiegowymi automatycznymi oraz pięciobiegowymi manualnymi skrzyniami biegów.
Obok tradycyjnie stosowanych w Camaro silników sześcio- i ośmiocylindrowych wprowadzono po raz pierwszy silniki czterocylindrowe 2,5L, aczkolwiek bardzo szybko, już w roku 1985, zniknęły z oferty. Pojawiły się 16-calowe koła (począwszy od roku 1985, jako standard w IROC-Z i opcja w Z-28), oraz trzecie światło stopu na, a później za tylną szybą (począwszy od roku 1986).
W czasie produkcji trzeciej generacji (w latach 85-90) dostępny był słynny model IROC-Z (1985-90), nazwany na cześć serii wyścigówInternational Race of Champions, w których w tym okresie Chevrolet Camaro był standardowym samochodem uczestników. IROC-Z wyposażony był w zmodyfikowane zawieszenie oraz silnik o pojemności 5,7L.
Produkcja trzeciej generacji trwała do 1992 roku.