Charger z 1969 różnił się trochę od poprzednich modeli. Dodge wypuścił na rynek dwie limitowane wersje Chargera między innymi by skuteczniej rywalizować w zawodach NASCAR. Pierwszą z nich był Charger 500. Był to model z ’68 z tym, że miał poprawioną aerodynamikę. Cechą charakterystyczną był symetrycznie podzielony grill. Tylne światła były głęboko osadzone. 500-tka odniosła sukcesy wyścigowe. Inżynierowie Dodge’a stwierdzili, że stać ich na więcej i zabrali swoje „dziecko” do tunelu aerodynamicznego. Wynikiem prac był jeden z bardziej kontrowersyjnych modeli muscle cars – Dodge Charger Daytona. Wyróżniał się 18 calowym stożkowym przedłużeniem z przodu oraz dużym spojlerem z tyłu. Dodano także poziomy stabilizator tylnej osi. Słynny kierowca Buddy Baker ścigający się z nr 6 w wyścigach NASCAR jako pierwszy w historii przełamał magiczną barierę 300 km/h (dokładnie 302) Daytoną. Za cenę 4000$ Daytona był oferowany z silnikami 400' oraz 426' HEMI. Sprzedano także kilka sztuk z silnikiem 503 koni.Samochód zyskał sławę po roli "Generała Lee" w serialu "Diukowie Hazzardu" na podstawie którego nakręcono film o tej samej nazwie.Produkcja: 20 057 sztuk
-
- Silniki:
- 318' V8, 230 KM
- 426' HEMI, 425 KM przy 5000 rpm, 490 Nm przy 4000 rpm
- 440' V8, 375 KM przy 4600 rpm, 480 Nm przy 3200 rpm
Dodge Charger był odpowiedzią Dodge’a na nową modę samochodów typu muscle car zapoczątkowaną przez Pontiaca GTO. Bazą Chargera był średniej wielkości Dodge Coronet. Pierwszy model zjechał z taśm produkcyjnych w 1966 roku. Był to fastback. Szybko stał się bestsellerem dzięki nietypowej stylistyce nadwozia przewidzianej na rok 1968 tzw. B-body. Dodge montował klasyczne V8 poczynając od 318-stki kończąc na 426’ HEMI. Produkcję modelu Charger zakończono w 1974. Jest to samochód, który trwale zapisał się w historiimuscle cars oraz historii nielegalnych wyścigów ulicznych razem z Plymouth’em Cudą i Roadrunnerem/GTXem.
Ostatni "prawdziwy" Chevrolet Chevelle SS pojawił się w zupełnie nowym wcieleniu w 1973 roku. Do jego napędu użyto silników: L65 350 V8 (145 KM), L48 350 V8 (175 KM), 454 V8 (245 KM).
Na rok modelowy 1968, przygotowano całkowicie nowe nadwozie, które można określić jako fastback coupe. Wersja zamknięta występowała jako coupé lub hardtop coupé. Paleta silników taka sama jak w roku 1966. W następnym roku modelowym 1969, zmieniono jedynie pas tylny. Większe zmiany nastąpiły pod maską. Dodano silnik COPO 427 V8 o mocy 425 KM. W 1970 roku pokazano znów odświeżony model. Tym razem zmiany były głębsze i dotyczyły pasa przedniego, tylnego, czy tylnego bocznego okna. Uwypuklono też nadkola, nadając autu bardziej spotrowy wygląd. Do napędu służyły silniki L34 402 V8 (350, 375 KM), LS5 454 V8 (360 KM) i LS6 454 V8 (450 KM). Ten ostatni był najmocniejszym seryjnie produkowanym Chevroletem Chevelle SS. Zmiany nadwozia na rok 1971 były kosmetyczne. Nowością było zastosowanie po raz pierwszy pojedynczych reflektorów z przodu zamiast podwójnych. Silniki: L65 350 V8 (245 KM), L48 350 V8 (270 KM), LS3 402 V8 (300 KM) i LS5 454 V8 (365 KM). W 1972 roku nie przeprowadzono żadnych zmian w nadwoziu, lecz zmianie uległa paleta oferowanych silników. Ze względu na kryzys paliwowy rozpoczęło się obniżanie ich mocy. W 1972 dostępne były: L65 350 V8 (165 KM), 350 V8 (175 KM), LS3 402 V8 (240 KM), LS5 454 V8 (270 KM).
Oznaczenie SS znaczyło Super Sport i odnosiło się wyłącznie do wersji coupé i kabriolet. Do napędu użyto silników V8: 283 i 327 (nazwy pochodzą od pojemności silnika w calach sześciennych) o mocach od 195 do 300 KM. Od następnego roku zaczęto oferować silnik 327 o mocy 350 KM i V8 "big block" 396 o mocy 375 KM. Na rok modelowy 1966, przygotowano całkowicie odświeżone nadwozie o klasycznym wyglądzie. Zmieniono pas przedni, tylny, linię boczną z bardziej poziomo ustawionymi tylnymi słupkami bocznymi (tzw.: słupki C). Model nazwano Chevrolet Chevelle SS396 od pojemności silników typu L34 i L78, dostępnych w wariantach mocy od 325 do 375 KM. W roku 1967znów zmieniono pas przedni i tylny, lecz reszta bryły pozostała niezmieniona. Z oferty zniknął wariant silnikowy o mocy 375 KM, tak więc najmocniejszy miał 350 KM
Model Chevelle marki Chevrolet pojawił się w 1964 roku jako wersja Chevroleta Malibu. Początkowo występował z nadwoziami typu 2-drzwiowe coupé (wyglądem bardziej przypominał limuzynę), 4-drzwiowy sedan, kabriolet oraz 3 i 5-drzwiowe kombi. Najbardziej znane są modele Chevrolet Chevelle SS, uważane za jedne z najbardziej klasycznych aut typu "Muscle Cars". Pozostałe Chevrolety Chevelle były w istocie nieco innymi wersjami Chevroleta Malibu. Chevelle produkowano do roku 1977 włącznie a produkcję Chevelle SS zakończono wraz z końcem 1973. Warto dodać, że wersją pick-up modeli Chevelle/Malibu był Chevrolet El Camino, występujący też w wersji SS.
